یکی از مهم‏ترین ویژگی یاران اباعبدالله علیه‏السلام ، عشق فزاینده ایشان به آن بزرگوار است. ولی ارادت اصحاب اباعبدالله علیه‏السلام به آن حضرت، از مرز محبت‏های معمولی به مراتب فراتر رفته بود، به گونه‏ ای که در مقابل آن بزرگوار خود را فراموش کرده، برای یاری ایشان از جان و مال و آبروی خویش می‏گذشتند؛ جلب رضایت آن بزرگوار، برای ایشان از همه چیز لذیذتر می‏نمود. برای خشنودی ایشان بزرگ‏ترین ایثارها را بهآسانی انجام می‏دادند.از آن جمله اند کسانی چون :

روایت شده که حضرت سیدالشهدا علیه السلام سعید بن عبدالله حنفی را فرمود که پیش روى من بایستید تا من نماز ظهر را به جاى آورم ایشان بر حسب فرمان در پیش رو ایستادند و خود را هدف تیر و سنان گردانیدند، پس حضرت با یک نیمه اصحاب نماز خوف گذاشت و نیمى دیگر ماموردفع دشمن بودند، و روایتشده که سعید بن عبدالله حنفى گفت :«والله اگر بدانم کشته می‏شوم سپس زنده گردیده [زنده] زندهسوزانده می‏شوم و سپس تکه تکه می‏گردم و این عمل هفتاد بار با من انجام می‏شود، از شما جدا نمی‏شوم تا در کنار شما با مرگم خدا را ملاقات کنم.»و سپس در پیش روى آن حضرت ایستاد و خود را هدف تیر نمودهبود و هر کجا آن حضرت به یمین و شمال حرکت مى نمود در پیش روى آن حضرت بود تا روى زمین افتاد و در این حال مى گفت: خدایا لعن کن این جماعت را لعن عاد و ثمود، اى پروردگار من سلام مرا به پیغمبر خود برسان و ابلاغ کن او را آنچه به من رسید از زحمت جراحت و زخم چه من در این کار قصد کردم نصرت ذریه پیغمبر تو را، این بگفت و جان بداد، و در بدن او به غیر از زخم شمشیر و نیزه سیزده چوبه تیر یافتند


ما تا کجا عاشقیم ؟
مباد که خدای ناکرده در چارچوب امنیت مالی ،جانی وآبرویی ، دم از عاشقی بزنیم !
الهی اعوذ بک من حب الدنیا

نوشته شده در دوشنبه 91 دی 11ساعت ساعت 9:30 عصر توسط نجمه کاردان پور| نظر
طبقه بندی: آشنایی با یاران امام حسین